Time in the market is echt beter dan market timing

Particulieren nemen na een overwegend goede start van 2023 wat gas terug op de beurs. In Amerika is de netto inflow van alle retail transacties de afgelopen maand gedaald naar $874 miljoen per dag. Dat is het laagste niveau sinds november 2020, en ver onder het record van $1,5 miljard per dag in februari dit jaar.

Hoogtevrees?

Eén van de verklaringen is volgens de Financial Times dat beleggers de markt proberen te timen. De koers-winstverhouding van de S&P 500 is nu namelijk 19. En het gemiddelde van de laatste 10 jaar is 18, dus aandelen zijn nu relatief duur.

Ik vraag me af of de koers-winstverhouding versus de gemiddelde koers-winstverhouding door een breed publiek gemonitord wordt, en 19 is ook niet heel veel hoger dan 18. Maar een ding is zeker; veel beleggers proberen de markt te timen.

Time in the market beats timing the market

Het klinkt aantrekkelijk en rationeel; als aandelen overgewaardeerd zijn dan koop je minder aandelen (of verkoop je ze zelfs) en vice versa. Voor ‘markttimers’, op welke wijze dan ook, hieronder echter een ontluisterende tabel.

Het gemiddelde jaarlijkse S&P rendement van 1990 -2021, met en zonder de vijf beste handelsdagen. Bron: www.humbledollar.com.

De tabel laat eerst het gemiddelde jaarlijkse rendement zien van de S&P in de periode 1990 - 2021. Dat was 10,8%. Als je de 5 beste handelsdagen had gemist in die periode, was het rendement in die periode 9,2% geweest. 1,6% per jaar minder, wat enorm veel scheelt aan het einde van de rit. En dat door maar 5 dagen te missen! Het grote risico met (elke) market timing strategie voor lange termijn is dat je één van die topdagen mist.

Deze video laat kort maar krachtig hetzelfde principe zien:

Goede dagen of maanden missen is dus funest voor je lange termijn rendement.

En actief beleggen?

Om de effectiviteit van market timing op basis van koers-winstverhoudingen te onderzoeken is er recent ook een onderzoek gedaan waarbij de rendementen van de laatste 100 jaar van een “buy & hold” portefeuille met 50% aandelen (S&P 500) en 50% obligaties werd vergelijken met een actieve portefeuille waarbij de verhouding tussen aandelen en obligaties afhing van de koers-winstverhouding (de CAPE ratio voor de liefhebber). De verhouding was 30% aandelen en 70% obligaties als de koers-winstverhouding hoog was, 70% aandelen en 30% obligaties als ratio laag was en 50%-50% als de ratio er tussen in lag. Dan mis je nooit een beursdag, en je kan zelfs meer belegd zijn dan bij de buy & hold portefeuille.

Lang verhaal kort; tot 1950 werkte de actieve strategie iets beter, maar daarna niet meer. Tussen 1950 en 2000 deed de buy & hold strategie het jaarlijks met gemiddeld 0,8% beter dan de actieve strategie. Sinds 2000 is dit zelfs opgelopen tot 1,9% per jaar.

Als je de markt denkt te kunnen timen heb je een (wijzer)plaat voor je kop.

Je hebt Buy & Hold en Buy & Hold

Tot slot is het goed om op te merken dat het aandelengedeelte in dit onderzoek een belegging in de S&P 500 inhield. De S&P wisselt van samenstelling (en weging), dus het is niet buy & hold in de zin van aandelen kopen en ze dan op de plank laten liggen.

Wat zou beter werken; een vast mandje aandelen aanhouden of een belegging in de S&P?

Een analist op Morningstar had hier naar gekeken door het rendement op een belegging van $10.000 in de tien grootste Amerikaanse aandelen in 1986 tot 2022 te vergelijken met een belegging in de Wilshire 5000 index (een index van alle Amerikaanse beursgenoteerde aandelen) in dezelfde periode.

Voor de $10.000 belegging in de top 10 rekende hij drie varianten uit, de beste (in dit geval) bleek om de originele tien met een weging op basis van de toenmalige market cap vast te houden. Dan was de $10.000 investering in 2022 $198,000 waard.

Een belegging van $10.000 in de Wilshire 5000 in 1986 was echter in 2022 $335.000 waard geworden…

De periode is natuurlijk vrij willekeurig, maar het is aannemelijk dat een investering in de S&P 500 het over een lange periode beter doet dan een vast mandje omdat je dan automatisch ook investeert in de winnaars van elke periode. Zo deed je in 1986 mee met IBM en General Electric en nu met Apple en Nvidia. Dat weegt op tegen het nadeel dat je ook in de verliezers investeert.

De conclusie is weer dat het voor de meeste beleggers de beste strategie is om in een brede index zoals de S&P 500 te beleggen, met ETF’s, waarbij je (als je voor de lange termijn belegt) niet probeert de markt te timen. Niet alleen geeft dit de beste kansen op een goed rendement, het is ook de makkelijkste strategie om uit te voeren.

Je moet het alleen wel doen! En begin zo snel mogelijk, want tijd is geld.




Vorige
Vorige

Wordt de Apple Headset een Meta-slecht verhaal?

Volgende
Volgende

Iedereen komt een Max R. tegen in zijn leven